Wraz z rodziną, tysiącem przyjaciół, znajomych, współpracowników, kolegów, sąsiadów…

Ten tłum pokazał jak bardzo byłeś dla nas wszystkich ważny.

Kochaliśmy cię, ceniliśmy. Twój uśmiech, twoja przyjaźń, pomoc i wsparcie było dla nas bardzo ważne.

Popłynęło wczoraj morze łez- smutku, żalu, poczucia niesprawiedliwości, ale i wzruszenia.

Pojechaliśmy dla Ciebie z naszym fundacyjnym garem, który tak lubiłeś, podziwiałeś i w którym sam też uwielbiałeś mieszać.

Ugotowaliśmy kilkaset litrów zupy pomidorowej, by zrobić to, co Ty kochałeś – wykarmić i ugościć Twoich gości.

Spełniła się nasza wizja według pomysłu twojego przyjaciela Bracka- by tłum po ceremonii nie rozpierzchł się, ale połączył przy wspólnym posiłku, rozmowie i wspomnieniach o Tobie.

Tak właśnie było.

Dziękujemy Twojej mamie i siostrom, które pokochały ten pomysł i były tam razem z nami, z rzeszą bliskich Ci osób. Prezydentowi Miasta, Wojciechowi Bakunowi i wielu znamienitym gościom z Polski i ze świata. Dziękujemy José Andrés i ekipie z World Central Kitchen – za to, że byliśmy razem w tym najtrudniejszym momencie.

Wspólna praca w pomocy humanitarnej na krańcach świata, zazwyczaj w bardzo trudnych warunkach, łączy nas ze sobą w wyjątkowy sposób.

Wiemy, że brak Ciebie, Damian, to brak jednego z najważniejszych ogniw w ten machinie.

Żegnaj, przyjacielu.

Na zawsze w naszych sercach jest dla Ciebie Wolne Miejsce